Chapter 89: Internal strife

Even shade and water, when noxious, can be baneful; kith and kin, when malicious, can be harmful.	881
Fear not foes, overt like swords; but those faking as friends – fear the ties with them.	882
Fear internal strife and protect yourself; during trouble, like a tool that cuts wet clay, it will hurt without fail.	883
When internal strife that disconcerts minds appears, it gives rise to flaws that unsettle the kith.	884
If internal conflicts surface amongst the kin, many a destructive flaw is aroused.	885
If disharmony crops up among those who are at one with each other, infallibility is impossible to achieve.	886
Though it appears well joint like a copper vessel, a house ridden with internal strifes shall never jell.	887
Like a metal abraded by a file, the might of a clan is eroded by enemies within.	888
It maybe tiny as a split sesame, but disaster resides in internal strife.	889
Life with those whose hearts are not in harmony is like staying in a hut with a snake for company.	890

---

அதிகாரம் 89: உட்பகை

நிழல்நீரும் இன்னாத இன்னா தமர்நீரும் இன்னாவாம் இன்னா செயின்.	881
வாள்போல் பகைவரை அஞ்சற்க அஞ்சுக கேள்போல் பகைவர் தொடர்பு.	882
உட்பகை அஞ்சித்தற் காக்க உலைவிடத்து மட்பகையின் மாணத் தெறும்.	883
மனம்மாணா உட்பகை தோன்றின் இனம்மாணா ஏதம் பலவும் தரும்.	884
உறல்முறையான் உட்பகை தோன்றின் இறல்முறையான் ஏதம் பலவும் தரும்.	885
ஒன்றாமை ஒன்றியார் கட்படின் எஞ்ஞான்றும் பொன்றாமை ஒன்றல் அரிது.	886
செப்பின் புணர்ச்சிபோல் கூடினும் கூடாதே உட்பகை உற்ற குடி.	887
அரம்பொருத பொன்போலத் தேயும் உரம்பொரு துட்பகை உற்ற குடி.	888
எட்பக வன்ன சிறுமைத்தே யாயினும் உட்பகை உள்ளதாம் கேடு.	889
உடம்பா டிலாதவர் வாழ்க்கை குடங்கருள் பாம்போ டுடனுறைந் தற்று.	890

 

 

Chapter 88: Knowing the nature of enmity

Enmity is an oddity that is best left undesired even in jest.	871
You may gain the enmity of the ploughman wielding a bow as plough but not that of the one wielding the word.	872
One who, alone, antagonizes many, has a dimmer wit than a loony.	873
The one with the virtue of turning a foe into a friend – the world shall rest under the sway of his virtuosity.	874
If one has no allies but two foes, better befriend one of them.	875
Whether you’ve qualified someone as a foe or not, in troubled times, it is better not to get cozy nor split.	876
Whether you’ve qualified someone as a foe or not, if in troubled times he does no good nor part, split with him.	876 V2
Express not your pain to those who can’t empathize; expose not your frailties to your foes.	877
Knowing oneself and one’s foes, preparing oneself and strengthening the defences – these surely shall quell the vanity of the enemy.	878
Knowing oneself and one’s foes, and preparing oneself is the self defence that surely shall quell the vanity of the enemy.	878 V2
Knowing the means to an end, preparing oneself and one’s defences – these shall surely quell the vanity of the enemy.	878 V3
Weed out a thorn tree when it is still slender; once fully grown, it’ll slash the hands of the weeder.	879
One who can’t crush the conceit of the enemy, will be vanquished the moment they hiss.	880

---

அதிகாரம் 88: பகைத்திறம்தெரிதல்

பகையென்னும் பண்பி லதனை ஒருவன் நகையேயும் வேண்டற்பாற் றன்று.	871
வில்வேர் உழவர் பகைகொளினும் கொள்ளற்க சொல்லேர் உழவர் பகை.	872
ஏமுற் றவரினும் ஏழை தமியனாய்ப் பல்லார் பகைகொள் பவன்.	873
பகைநட்பாக் கொண்டொழுகும் பண்புடை யாளன் தகைமைக்கண் தங்கிற் றுலகு.	874
பகைநட்பாக் கொண்டொழுகும் பண்புடை யாளன் தகைமைக்கண் தங்கு முலகு.	874 (2)*
தன்துணை இன்றால் பகையிரண்டால் தானொருவன் இன்துணையாக் கொள்கவற்றின் ஒன்று.	875
தேறினுந் தேறா விடினும் அழிவின்கண் தேறான் பகாஅன் விடல்.	876
நோவற்க நொந்த தறியார்க்கு மேவற்க மென்மை பகைவர் அகத்து.	877
வகையறிந்து தற்செய்து தற்காப்ப மாயும் பகைவர்கண் பட்ட செருக்கு.	878
இளைதாக முள்மரம் கொல்க களையுநர் கைகொல்லும் காழ்த்த இடத்து.	879
உயிர்ப்ப உளரல்லர் மன்ற செயிர்ப்பவர் செம்மல் சிதைக்கலா தார்.	880

* 874 (2) – மணக்குடவர் பிரதி

 

 

Chapter 87: Glory of enmity

Avoid hostility with the strong; unleash your enmity on the weak failing to do so.	861
Loveless, lacks right companions, and on his own has no strengths – how shall the might of his foes fail?	862
Loveless, lacks right companions, and on his own has no strengths – the might of his foes shall shred even his bones.	862 V2
Timid, ignorant, unsettled and ungenerous – he is easy prey to his foes.	863
Never ceases to be angry, ever insatiate – anytime, anywhere, he is easy prey for anyone.	864
Doesn’t look up the right means, seizes not his opportunities, fears no ignominy, and lacks character – his foes relish him.	865
Has unheard of and unseeing anger, and is prodigiously lustful – enmity with him will be seized with glee.	866
He is adept at harming his own endeavours – give anything to gain his enmity.	867
With foes around him he is prone to flounder – give anything to gain his enmity.	867 V2
Shorn of good qualities, filled with flaws, free of allies – he is the best safeguard for his foes.	868
Rapturous joy never ends for aggressors who gain as foes, the foolish and fearful .	869
Ignorant, irritable and disinclined to earn a trifle – fame never favours him.	870

---

 

அதிகாரம் 87: பகைமாட்சி

வலியார்க்கு மாறேற்றல் ஓம்புக ஓம்பா மெலியார்மேல் மேக பகை.	861
அன்பிலன் ஆன்ற துணையிலன் தான்துவ்வான் என்பரியும் ஏதிலான் துப்பு.	862
அஞ்சும் அறியான் அமைவிலன் ஈகலான் தஞ்சம் எளியன் பகைக்கும்.	863
நீங்கான் வெகுளி நிறையிலன் எஞ்ஞான்றும் யாங்கனும் யார்க்கும் எளிது.	864
வழிநோக்கான் வாய்ப்பன செய்யான் பழிநோக்கான் பண்பிலன் பற்றார்க் கினிது.	865
காணாச் சினத்தான் கழிபெருங் காமத்தான் பேணாமை பேணப் படும்.	866
கொடுத்தும் கொளல்வேண்டும் மன்ற அடுத்திருந்து மாணாத செய்வான் பகை.	867
குணனிலனாய்க் குற்றம் பலவாயின் மாற்றார்க் கினனிலனாம் ஏமாப் புடைத்து.	868
செறுவார்க்குச் சேணிகவா இன்பம் அறிவிலா அஞ்சும் பகைவர்ப் பெறின்.	869
கல்லான் வெகுளும் சிறுபொருள் எஞ்ஞான்றும் ஒல்லானை ஒல்லா தொளி.	870

 

Chapter 86: Discord

The concomitant ills of the uncultured trait of being at divergence with all beings is termed as discord.	851
On account of differences, if one offends us, it is important to disregard the discord and do no harm.	852
If the distressing disease of discord is discarded, it yields flawless fame that never fades.	853
Discord is the misery of all miseries; when it goes the joy of all joys ensues.	854
Those who can act against their discords – who has the capacity to consider overcoming them?	855
The life of one who relishes a spate of discords has in its proximity suffering and demise.	856
They shall never see the transcendent truth, those devious minds teeming with discord.	857
Siding against one’s own discord is valuable; allowing it to accumulate invites injury.	858
When there is benefit, the discord goes unnoticed. When it is detrimental, it seems stark.	859
All woes emanate from discord. The great wealth – good deeds and joy for all, stems from friendly smiles.	860

---

அதிகாரம் 86: இகல்

இகலென்ப எல்லா உயிர்க்கும் பகலென்னும் பண்பின்மை பாரிக்கும் நோய்.	851
பகல்கருதிப் பற்றா செயினும் இகல்கருதி இன்னாசெய் யாமை தலை.	852
இகலென்னும் எவ்வநோய் நீக்கின் தவலில்லாத் தாவில் விளக்கம் தரும்.	853
இன்பத்துள் இன்பம் பயக்கும் இகலென்னும் துன்பத்துள் துன்பம் கெடின்.	854
இகலெதிர் சாய்ந்தொழுக வல்லாரை யாரே மிகலூக்கும் தன்மை யவர்.	855
இகலின் மிகலினி தென்பவன் வாழ்க்கை தவலும் கெடலும் நணித்து.	856
மிகன்மேவல் மெய்ப்பொருள் காணார் இகல்மேவல் இன்னா அறிவி னவர்.	857
இகலிற் கெதிர்சாய்தல் ஆக்கம் அதனை மிகலூக்கின் ஊக்குமாம் கேடு.	858
இகல்காணான் ஆக்கம் வருங்கால் அதனை மிகல்காணும் கேடு தரற்கு.	859
இலானாம் இன்னாத எல்லாம் நகலானாம் நன்னயம் என்னும் செருக்கு.	860

 

 

Chapter 85: Simplemindedness

Lack of wisdom is the worst that one can lack; whatever else they lack, the world cares not.	841
If ever the unwise give wholeheartedly, it is nothing but the result of the receiver’s penance.	842
The injury that the unintelligent can inflict on themselves – not even their enemies can fare better.	843
What is simplemindedness but the vain presumption of one’s own intelligence.	844
Brazenly acting out what one has not learnt arouses doubts over that they’ve flawlessly mastered.	845
It is simpleminded to cover one’s private parts when there is no way to mask their flaws.	846
It is simpleminded to cover one’s private parts when there is no way to be rid of their flaws.	846 V2
When a precious teaching is imparted to a simpleton, by not grasping it, they self-inflict immense harm.	847
He neither obeys others nor reasons out himself – he is an ailment till he is alive.	848
He who shows him who can’t see, himself can’t see; he who can’t see sees only what he sees.	849
What the (wise of the) world says exists, he denies; he shall be deemed a ghost in this world.	850

---

 

அதிகாரம் 85: புல்லறிவாண்மை

அறிவின்மை இன்மையுள் இன்மை பிறிதின்மை இன்மையா வையா துலகு.	841
அறிவிலான் நெஞ்சுவந் தீதல் பிறிதியாதும் இல்லை பெறுவான் தவம்.	842
அறிவிலார் தாம்தம்மைப் பீழிக்கும் பீழை செறுவார்க்கும் செய்தல் அரிது.	843
வெண்மை எனப்படுவ தியாதெனின் ஒண்மை உடையம்யாம் என்னும் செருக்கு.	844
கல்லாத மேற்கொண் டொழுகல் கசடற வல்லதூஉம் ஐயம் தரும்.	845
அற்றம் மறைத்தலோ புல்லறிவு தம்வயின் குற்றம் மறையா வழி.	846
அருமறை சோரும் அறிவிலான் செய்யும் பெருமிறை தானே தனக்கு.	847
ஏவவும் செய்கலான் தான்தேறான் அவ்வுயிர் போஓம் அளவும்ஓர் நோய்.	848
காணாதாற் காட்டுவான் தான்காணான் காணாதான் கண்டானாம் தான்கண்ட வாறு.	849
உலகத்தார் உண்டென்ப தில்லென்பான் வையத் தலகையா வைக்கப் படும்.	850

 

Chapter 84: Naivete

Naivete can be defined as embracing all that is detrimental and relinquishing all that is rewarding.	831
The height of naivete is to fall in love with what can never be one’s own.	832
Lack of remorse, having no mission, being devoid of compassion, inability to cherish anything are traits of the witless.	833
There is no greater dolt than one who has learnt the essential texts, grasped their essence and expounds them to others but does not abide by them.	834
The deeds of a dimwit in one life is enough to doom him in hell for seven lifetimes.	835
If an injudicious idiot takes up a task, it is not only destined to fail but will also land him up in fetters.	836
When great wealth falls on a fool, strangers shall feast, while the kith and kin starve.	837
When an idiot ends up possessing something, it resembles someone already in a groggy state getting drunk.	838
Friendship with dimwits is terribly sweet; there is no grief when they part.	839
A fool mingling with the learned and noble is like placing unwashed dirty feet on a clean bed.	840

---

அதிகாரம் 84: பேதைமை

பேதைமை என்பதொன் றியாதெனின் ஏதங்கொண் டூதியம் போக விடல்.	831
பேதைமையுள் எல்லாம் பேதைமை காதன்மை கையல்ல தன்கட் செயல்.	832
நாணாமை நாடாமை நாரின்மை யாதொன்றும் பேணாமை பேதை தொழில்.	833
ஓதி யுணர்ந்தும் பிறர்க்குரைத்தும் தான்அடங்காப் பேதையிற் பேதையார் இல்.	834
ஒருமைச் செயலாற்றும் பேதை எழுமையும் தான்புக் கழுந்தும் அளறு.	835
பொய்படும் ஒன்றோ புனைபூணும் கையறியாப் பேதை வினைமேற் கொளின்.	836
ஏதிலார் ஆரத் தமர்பசிப்பர் பேதை பெருஞ்செல்வம் உற்றக் கடை.	837
மையல் ஒருவன் களித்தற்றால் பேதைதன் கையொன் றுடைமை பெறின்.	838
பெரிதினிது பேதையார் கேண்மை பிரிவின்கட் பீழை தருவதொன் றில்.	839
கழாஅக்கால் பள்ளியுள் வைத்தற்றால் சான்றோர் குழாஅத்துப் பேதை புகல்.	840