Chapter 97: Dignity

It maybe essential and important, yet, let it go, if it is beneath your dignity.	961
It may be fatal not to do it, yet, let it go, if it lowers your dignity.	961 V2
Fame and riches may beckon but they’d not do ignoble deeds, those who seek high-mindedness besides honour.	962
In times of prosperity, humility is needed; but during poverty, don your pride.	963
When people slip beneath their dignified state, they are lowly as hair fallen from the head.	964
A base act, as minor as a rosary pea, will make those, as towering as a mountain, to shrivel.	965
It leads not to earthly fame, nor to a divine land; why then must one scamper behind those who revile them.	966
Better to be known that he died without stooping low, than live by depending on those who humiliate him.	967
Living on to preserve your body, when the greatness of your character is gone – is that an elixir of life?	968
The kavarimaa will cease living if a shred of hair is lost; likewise, there are those who’ll shed their lives, if disgraced.	969
The world shall revere their fame, those who are proud enough to face death than ignominy.	970

---

அதிகாரம் 97: மானம்

இன்றி அமையாச் சிறப்பின ஆயினும் குன்ற வருப விடல்.	961
சீரினும் சீரல்ல செய்யாரே சீரொடு பேராண்மை வேண்டு பவர்.	962
பெருக்கத்து வேண்டும் பணிதல் சிறிய சுருக்கத்து வேண்டும் உயர்வு.	963
தலையின் இழிந்த மயிரனையர் மாந்தர் நிலையின் இழிந்தக் கடை.	964
குன்றின் அனையாரும் குன்றுவர் குன்றுவ குன்றி யனைய செயின்.	965
புகழின்றால் புத்தேள்நாட் டுய்யாதால் என்மற் றிகழ்வார்பின் சென்று நிலை.	966
ஒட்டார்பின் சென்றொருவன் வாழ்தலி னந்நிலையே கெட்டான் எனப்படுதல் நன்று.	967
மருந்தோமற் றூனோம்பும் வாழ்க்கை பெருந்தகைமை பீடழிய வந்த விடத்து.	968
மயிர்நீப்பின் வாழாக் கவரிமா அன்னார் உயிர்நீப்பர் மானம் வரின்.	969
இளிவரின் வாழாத மானம் உடையார் ஒளிதொழு தேத்தும் உலகு.	970

 

 

Chapter 96: Lineage

Those of good birth stand apart through their sense of justice and sense of shame that come naturally for them.	951
Propriety, truth and modesty: those of good birth do not lapse on these three.	952
Those born in a family that treasures truth internalize these four: smile, generosity, sweet words and not belittling anyone.	953
Even if they are bound to gain millions, those of good lineage shall never stoop to do things beneath themselves.	954
Their ability to give may dwindle, but those of ancient lineage do not depart from their character.	955
Those who seek to live in harmony with their families, of flawless descent, do not do unworthy deeds spurred by vengeance and deceit.	956
Any fault in a person of good descent stands out like the wart on the moon of the sky.	957
If lack of compassion is seen while considering the welfare of others, aspersions are cast on their ancestry.	958
The sprouting shoots betray the seed hidden in the soil; words spoken portray the nature of their families.	959
If one cares for his wellbeing, he needs a sense of shame; if one cares for his family, he needs to be humble before anyone.	960

---

 

அதிகாரம் 96: குடிமை

இற்பிறந்தார் கண்ணல்ல தில்லை இயல்பாகச் செப்பமும் நாணும் ஒருங்கு.	951
ஒழுக்கமும் வாய்மையும் நாணுமிம் மூன்றும் இழுக்கார் குடிப்பிறந் தார்.	952
நகைஈகை இன்சொல் இகழாமை நான்கும் வகையென்ப வாய்மைக் குடிக்கு.	953
அடுக்கிய கோடி பெறினும் குடிப்பிறந்தார் குன்றுவ செய்தல் இலர்.	954
வழங்குவ துள்வீழ்ந்தக் கண்ணும் பழங்குடி பண்பின் தலைப்பிரிதல் இன்று.	955
சலம்பற்றிச் சால்பில செய்யார்மா சற்ற குலம்பற்றி வாழ்துமென் பார்.	956
குடிப்பிறந்தார் கண்விளங்கும் குற்றம் விசும்பின் மதிக்கண் மறுப்போல் உயர்ந்து.	957
நலத்தின்கண் நாரின்மை தோன்றின் அவனைக் குலத்தின்கண் ஐயப் படும்.	958
நிலத்திற் கிடந்தமை கால்காட்டும் காட்டுங் குலத்திற் பிறந்தார்வாய்ச் சொல்.	959
நலம்வேண்டின் நாணுடைமை வேண்டும் குலம்வேண்டின் வேண்டுக யார்க்கும் பணிவு.	960