Chapter 105: Poverty

If you ask, what torments more than poverty: Only poverty can torment more than poverty.	1041
Poverty is a wretch; This life and the next does it snatch.	1042
Ancestral legacy and parlance crumble in totality Due to hankering caused by poverty.	1043
From the high-born too, vile words may be born When deprivation makes them so cast down.	1044
From the one misery named penury Emanates many a worry.	1045
After deep reflection they may say words of deep essence Yet what the poor say may be seen to have no sense.	1046
Poverty aligned to no virtue makes even one’s mother Who bore bore him, to see him as a misfit.	1047
Did not my privation kill me yesterday? Does it have to be back again today?	1048
One may snatch a nap amidst raging fire But can not sleep a wink in poverty dire.	1049
When want does not make one give up desire It spells doom for salt and sour gruel next door.	1050

---

அதிகாரம் 105: நல்குரவு

இன்மையின் இன்னாத தியாதெனின் இன்மையின் இன்மையே இன்னா தது.	1041
இன்மை எனவொரு பாவி மறுமையும் இம்மையும் இன்றி வரும்.	1042
தொல்வரவும் தோலுங் கெடுக்கும் தொகையாக நல்குர வென்னும் நசை.	1043
தொல்வரவும் தோலுங் கெடுக்கும் தொகையாக நல்குர வீனும் நசை.	1043 V2 (வ.உ.சி)
இற்பிறந்தார் கண்ணேயும் இன்மை இளிவந்த சொற்பிறக்குஞ் சோர்வு தரும்.	1044
நல்குர வென்னும் இடும்பையுட் பல்குரைத் துன்பங்கள் சென்று படும்.	1045
நற்பொருள் நன்குணர்ந்து சொல்லினும் நல்கூர்ந்தார் சொற்பொருள் சோர்வு படும்.	1046
அறஞ்சாரா நல்குர வீன்றதா யானும் பிறன்போல நோக்கப் படும்.	1047
இன்றும் வருவது கொல்லோ நெருநலும் கொன்றது போலும் நிரப்பு.	1048
நெருப்பினுள் துஞ்சலும் ஆகும் நிரப்பினுள் யாதொன்றும் கண்பா டரிது.	1049
துப்பர வில்லார் துவரத் துறவாமை உப்பிற்குங் காடிக்குங் கூற்று.	1050